คนเราไม่ควรเก่งเรื่องคนอื่น

แต่ควรเก่งเรื่องของตนก่อนเป็นอันดับแรก

            บางคนเก่งมากที่จะแนะนำคนอื่น

            ว่าสิ่งนี้ยังไม่ทำ  สิ่งนั้นน่ากระทำ

            ทั้งๆที่ไม่ใช่หน้าที่ของตนเลย

การแนะนำสิ่งดีๆไม่ได้เป็นสิ่งเลวร้าย

แต่สิ่งเลวร้ายคือการละเลยหน้าที่ตน  ไม่สำรวจตน

บางทีคำดีๆที่แนะคนอื่น  กลับไม่ได้สอนตนเองเลย

นั่นคือความผิดพลาดอย่างมหันต์

คนเราพึงแก้ไขตนเองก่อน  จึงคิดแก้ไขผู้อื่น

            พึงสั่งสอนตนเองก่อน  จึงสั่งสอนผู้อื่น

            พึงสำรวจตรวจสอบหน้าที่ตนให้สมบูรณ์

            ทั้งสิ่งที่ทำไปแล้ว  และสิ่งที่ยังไม่ได้ทำ

            ทำจนใครๆ ไม่สามารถตำหนิเราได้

และวิ่งมาให้เราสอนเอง

หากตำหนิเราด้วยการใส่ความ เราก็ไม่หวั่นไหว

เพราะเราได้ทำหน้าที่ตนสมบูรณ์ดีแล้วจริงๆ

 ----------------------------------

- พระครูสมุห์ณรงค์  ทนฺตจิตฺโต –

จากหนังสือ “ส่องธรรม ล้ำภาษิต”