มาร ๕ ฝูง คืออะไร มีอะไรบ้าง

ฝูงที่ ๑ ชื่อกิเลสมาร 

       ได้แก่ ความขุ่นมัวที่ฝังติดใจคนเราแล้วทำให้เราคิดแต่เรื่องร้าย ๆ ซึ่งถ้าจะถามว่า เกิดจากอะไร? ก็เกิดจากการที่ใจของเราเคลื่อนออกจากศูนย์กลางกายไปแล้วเลยทำให้กิเลสได้โอกาสฝังติดใจแนบแน่น จึงทำให้ใจเกิดความคิดร้าย ๆ ขึ้นมาเมื่อความคิดร้าย ๆ นั้นเกิดขึ้นมาแล้ว ก็เลยทำให้เราคิด พูด ทำแต่สิ่งที่ไม่ดีเป็นการตัดรอนความดีของเราลง แล้วเราเองก็กลายเป็นเสนาหรือผู้รับใช้ของเทวบุตรมารไปอีกทอดหนึ่งด้วย 

มารฝูงที่ ๒ ชื่อเทวบุตรมาร

       ซึ่งอยู่นอกตัวเราแต่ก็พร้อมจะเข้ามาสิงในตัวเรา หรือทำลายความนิ่งของใจเรา ให้เกิดความรำคาญ เช่น พอจะนั่งสมาธิ อ้าวยุงกัด รบกวน กลิ่นที่เกิดมาทำให้ใจไม่พอใจ หงุดหงิด เผลอเมื่อไหร่ก็ได้ มันสามารถมีตัวตนจริง ๆ ได้ พร้อมที่จะแสดงตัวออกมาด้วยกายหยาบก็ได้ กายละเอียดก็ได้แม้แต่ท้องพระอรหันต์อย่างพระมหาโมคคัลลานะซึ่งทีฤทธิ์มาก มันก็ยังเข้าไปได้ง่าย ๆ หากมันได้โอกาสก็พร้อมจะกวนเราทันที

ฝูงที่ ๓ ชื่อมัจจุมาร

       คือความตายที่คอยจ้องตัดรอนชีวิตอยู่ทุกขณะจิต หากประมาทเมื่อใดเพียงหายใจเข้าแล้วไม่หายใจออกก็ตาย ออกแล้วไม่เข้าก็ตายยิ่งไม่ออกไม่เข้ายิ่งตายเร็วหนักเข้าไปอีก รวมทั้งความกลัวตายที่พลอยผสมโรงริดรอนกำลังใจด้วย

ฝูงที่ ๔ ชื่อขันธมาร

       ได้แก่ร่างกายและจิตใจของเราที่ไม่สมประกอบ พิการไปด้วยเหตุอันใดอันหนึ่งเช่นสุขภาพไม่ดี ร่างกายเสื่อมโทรม เจ็บไข้ได้ป่วย ก็เลยทำให้ขันธ์ของเราเป็นมารแก่ตัวเองแม้ที่สุดการที่กินข้าวผิดเวลา นอนดึก ๆ ดื่น ๆ หรืออยู่ในอิริยาบถเดียวต่อเนื่องกันไปนาน ๆ เช่น นั่งนาน ๆ เลยทำให้ปวดเมื่อยเกินเหตุ รวมทั้งการที่ตัวเรามีประสาทสัมผัสเสื่อม ความจำเสื่อมความคิดไม่แล่น การตัดสินใจยืดยาด ไม่เด็ดขาด เหล่านี้เป็นต้นสิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นขันธมารบั่นทอนความดีของเราลงทั้งสิ้น

ฝูงที่ ๕ ชื่ออภิสังขารมาร

       ได้แก่ผลของกรรมชั่วที่ร้ายแรงมาก ๆ ในอดีตที่ตามมาล้างมาผลาญเรา แม้เราเลิกการกระทำเหล่านั้นแล้วบาปกรรมก็ยังตามล้างผลาญไม่ลดละ เช่น กำลังจะรับปริญญา แต่กรรมตัดรอนถึงชีวิตเสียก่อนรับ หรือกำลังรุ่งเรืองอยู่ ๆ ก็ต้องประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตกระทันหัน ฯลฯ ซึ่งเรียกว่า มีผลยิ่งใหญ่มาก (อภิ แปลว่า ยิ่งใหญ่) ไม่มีบุญอะไรมาช่วยได้ 

ถามว่า แล้วเราจะต้องทำอย่างไรกับมารทั้ง ๕ ฝูงนี้มันจึงจะหมดฤทธิ์ ไม่สามารถมาขัดขวางการทำความดีของเราอีกต่อไปพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ในมารเธยยสูตรว่า 

       "ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ประกอบด้วยธรรม ๓ ประการก้าวล่วงบ่วงแห่งมารแล้วย่อมรุ่งเรืองดุจพระอาทิตย์ฉะนั้น  ธรรม ๓ ประการเป็นไฉน ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุในธรรมวินัยนี้เป็นผู้ประกอบแล้วด้วยศีลขันธ์อันเป็นของพระอเสขะ๑เป็นผู้ประกอบแล้วด้วยสมาธิขันธ์อันเป็นของพระอเสขะ๑เป็นผู้ประกอบแล้วด้วยปัญญาขันธ์อันเป็นของพระอเสขะ๑ ดูกรภิกษุทั้งหลายภิกษุผู้ประกอบแล้วด้วยธรรม ๓ ประการนี้แลก้าวล่วงบ่วงแห่งมารแล้วย่อมรุ่งเรืองดุจพระอาทิตย์ฉะนั้นฯ"

       พระผู้มีพระภาคตรัสคาถาประพันธ์ดังนี้ว่า ภิกษุใด เจริญศีล สมาธิ และปัญญาดีแล้วภิกษุนั้นก้าวล่วงบ่วงแห่งมารได้แล้วย่อมรุ่งเรืองดุจพระอาทิตย์ ฉะนั้น ฯ (พระไตรปิฎกฉบับหลวงเล่มที่ ๕ ข้อที่ ๒๓๗มารเธยยสูตร)

อ่านต่อได้ที่: http://palungjit.org/threads/มาร-5-ฝูง.142599/