เคยอ่านกลอนนี้กันบ้างไหมเอ่ย "เกษียณ" เขียนดีมากนะ  ลองอ่านดู นะ

 ชอบกลอนบทนี้มาก ๆ ถูกใจจริง ๆ

ผู้ประพันธ์เหมือนรู้ใจ ดั่งใจตรงกัน อ่านเมื่อใดสุขใจเมื่อนั้น...

    "เกษียณ คือสิ้นสุด คือวันหยุด อันยืดยาว  พักร้อนและพักหนาว ได้พักใจ ได้พักกาย

    เกษียณ คือเสรี ต่อแต่นี้ ไม่มีนาย ไม่ขาดและไม่สาย ไม่ต้องใช้ ทุกใบลา

     เกษียณ คือบำเหน็จ ความสำเร็จแห่งชีวา  บำเหน็จเป็นเงินตรา และบำเหน็จแห่งความดี

    เกษียณ คือบำนาญ ข้าราชการเท่านั้นมี  หลวงเลี้ยงตลอดปี และตามเลี้ยงตลอดไป

    เกษียณ คือความเศร้า คนขี้เหงา ก็หวั่นไหว  อยู่บ้านรำคาญใจ นั่งกินข้าวอยู่คนเดียว

    เกษียณ คือความสุข ไม่มีทุกข์ ได้ท่องเที่ยว  พฤกษ์พุ่มชอุ่มเขียว ได้ชื่นชมภิรมย์พลาง 

     เกษียณ คือแก้วใส เมื่อหัวใจ ได้ปล่อยวาง  พระธรรมจะนำทาง ให้เห็นค่าความเป็นคน 

     ลาภยศและสรรเสริญคือส่วนเกินให้หลงกล ยึดติดว่าตัวตน จึงถูกมัด ในอัตตา

     หกสิบปีผ่านไป

จึงเข้าใจในมายา ชั่วดีในชีวา ล้วนผ่านมาและผ่านไป

     เกษียณ คือเกษม

จึงอิ่มเอม ในหัวใจบริสุทธิ์ดุจเยาว์วัย

เหมือนเกิดใหม่ วันนี้เอย"

      ...รศ.นภาลัย สุวรรณธาดา

             ผู้ประพันธ์...