เคยสงสัยไหม  ทำไมบางคน ถูกอบรมก็มาก 

ผ่านครูอาจารย์ดีๆ  ก็ไม่น้อย 

แต่ก็ยังยากจะได้ดี

       ด้วยความดื้อดึง  มีทิฏฐิ จิตใจหยาบ

       จึงไม่สามารถรองรับสิ่งดีๆได้เท่าที่ควร

       ปัญญาจึงถดถอย  ตรองไม่เป็น คิดไม่เป็น

       ทำให้ฟังแม้มากแต่รู้น้อย  ฟังแม้บ่อยแต่ไม่รู้เรื่อง

      จึงห่างไกลจากคุณธรรมความดีมากขึ้นทุกที

      เหมือนแผ่นดินที่แสนห่างไกลจากท้องฟ้า

หยุดเถิด  หยุดเพื่อคิด หยุดใจฟัง

ทำจิตให้สงบเป็นสมาธิ

จิตใจจะอ่อนโยนไม่แข็งกระด้าง

เมื่อได้ฟังคำสอนดีๆ  ธรรมะดีๆ ก็จะดูดซับได้มาก

จนกระทั่งเป็นหนึ่งเดียวกับธรรมะ

ดวงปัญญาก็จะสว่างไสว

ดวงใจก็สดชื่น  เริงรื่น อิ่มสุข.

--------------------

ส่วนหนึ่งของธรรมเทศนาพระครูสมุห์ณรงค์  ทนฺตจิตฺโต

จากหนังสือ “ส่องธรรมล้ำภาษิต”