คราวนี้คำถามก็เกิดขึ้นมาอีกแล้ว  ตามธรรมดาคนเรานี้เนื่องจากยังไม่หมดกิเลส  บางวันก็ทำดี บางวันก็ทำชั่ว แม้ในวันเดียวกัน เช้าขึ้นมาตักบาตร  สวดมนต์เสร็จเรียบร้อยแล้วก็ขึ้นรถมาทำงาน  พอมาถึงที่ทำงานก็ออกงิ้วเสียแล้ว  มาทะเลาะกับลูกพี่ลูกน้องให้กลุ้มกลัดขึ้นไปหมด  พอตกเย็นกลับบ้านว่าจะไปพักสักหน่อย  มาเจอรถติด ก็หงุดหงิดอีก  พอแท็กซี่ตัดหน้าก็ด่าตั้งแต่ออกจากที่ทำงานมาเลยบ่นพึมพำ ๆ หงุดหงิดไป จนกระทั่งกลับมาถึงบ้าน  มาถึงเพลียๆ ลูกมากวนใจก็ตวาดส่งไปอีก พอกินข้าวกินปลาเสร็จเรียบร้อย ใจคอชัดจะดีขึ้น ก็สวดมนต์อีกสักจบ  นั่งสมาธิสักหน่อยใจชักใสขึ้น  แล้วก็เข้านอน

          ในวันหนึ่ง ๆก็มักจะมีทั้งบุญทั้งบาปปน ๆ กันไปอย่างนี้ แล้วจะทำอย่างไร  ถ้าขืนปล่อยไปอย่างนี้  บทจะตายขึ้นมาแล้วเราจะรู้ได้อย่างไรว่า  บุญจะมาส่งก่อนหรือว่าบาปจะมาส่งก่อนเป็นเรื่องใหญ่อีก  ทำไมจึงเรื่องใหญ่  เพราะว่า

1.   ความตายไม่มีนิมิตหมาย

         หมายความว่าไม่บอกให้เรารู้ล่วงหน้าว่าเมื่อไรจะตายบางคนผ่านมา60 กว่าฝนแล้ว ก็ยังไม่รู้ว่าเมื่อไรจะตาย ยังไม่เคยตายหรอก แต่เชื่อว่าต้องตาย ความจริงตายกันมานับชาติไม่ถ้วน ความตายไม่มีนิมิตหมาย เมื่อไม่มีนิมิตหมาย ก็ตั้งหลักไม่ทัน  พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ชัดเลยว่า  เวลาคนตายแล้วจะไปนรกหรือไปสวรรค์รู้ได้อย่างนี้ว่า

          เวลาใกล้จะตาย  ถ้าใจขุ่นมัน  จะมีทุคติเป็นที่ไป  ไปตกนรกก็มี ไปเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉานก็มี ไปเป็นเปรตก็มี  เป็นต้น  พระองค์ทรงบอกเอาไว้อย่างนี้ 

         แต่ในเวลาเดียวกัน  ถ้าเวลาใกล้จะตาย  ใจผ่องใส ก็มีสุคติเป็นที่ไป

         สุคติเป็นอย่างไรบางพวกไปสวรรค์ก็มี บางพวกฝึกสมาธิไว้มากก็ไปเป็นพรหม หรืออย่างน้อยกลับมาเกิดเป็นมนุษย์  ก็ยังได้ชื่อว่ามีสุคติเป็นที่ไป

       เรื่องใจใสกับใจขุ่นก่อนตายจึงเป็นเรื่องใหญ่ถ้าจะอุปมาให้ฟังก็บอกว่า  ถ้าใจใสแล้วจะมีสวรรค์เป็นที่ไป  ถ้าใจขุ่นก็จะมีนรกเป็นที่ไป   เพราะฉะนั้นตอนวินาทีที่ใกล้จะตาย  ถ้าว่าไปแล้ว ก็คือ ศึกชิงภพ เป็นศึกเป็นสงครามกันเลย

           สงครามมีความแปลกอยู่อย่างหนึ่ง  สงครามในทางโลกหรือทางธรรมนั้นเหมือนกัน  ในทางโลกเขาเตรียมกองทัพกันมาเป็นปี ๆ เตรียมมา 3 ปี 4 ปี 10 ปี 20 ปี แต่พอถึงเวลารบรับกัน 2-3 ชั่วโมงก็รู้เรื่องแล้ว  จะแพ้หรือจะชนะ

         เวลาจะไปนรกหรือไปสวรรค์ตอนใกล้ตายก็เหมือนกันเรามีชีวิตเตรียมกันมา 50 ปี 60 ปี บางคน 80 ปีกว่าจะตาย  ตอนวินาทีที่ตายนั่นแหละ  ต้องระวัง

       แล้วทำอย่างไรใจถึงได้ขุ่น  ใจถึงได้ใส เมื่อเราตั้งใจฝึกสมาธิมากเข้าๆ จะเห็นชัดเลยว่า

1. พวกที่ตั้งใจทำความดีมาตลอดชีวิต  ให้ทานมาตลอดชีวิต  คนที่ให้ทานนั้นใจจะไม่ขุ่น

2. คนที่รักษาศีลมาตลอดชีวิต  ใจจะไม่ขุ่น

3. คนที่นั่งสมาธิมาตลอดชีวิต  ใจจะไม่ขุ่น

          แต่ถ้าเกเรมาตลอดชีวิต  ฆ่าสัตว์มาตลอดชีวิต  ลักขโมยมาตลอดชีวิต  เจ้าชู้มาตลอดชีวิต  โกหกใครจับไม่ได้เลย  เซียนจริง ๆ ภูมิใจมาตลอดชีวิต  กินเหล้ามาตลอดชีวิต  นั่นแหละใจขุ่นมาตลอดชีวิต

เรื่องของศึกชิงภพยังไม่จบเพียงเท่านี้ติดตามได้ในตอนต่อไป

  ขอบคุณบทความจาก หนังสือศึกชิงภพ