หน้าตาอย่างนี้หรือคือผู้ที่เป็นภัยต่อความมั่นคง ?

ฉันนี้หรือคือภัยต่อความมั่นคง ?

ตื่นแต่เช้า ฉันเฝ้า ตั้งคำถาม              ทุกโมงยาม ฉันทำผิด หรือไฉน

ฉันก็ตัว แค่นี้ แล้วทำไม                   เห็นเป็นภัย เป็นพิษ คิดจัดการ

เพราะฉันนี้ มีศรัทธา ดำรงมั่น           แม้วัยนั้น จะเป็นเด็ก ยังอาจหาญ

ยอมทิ้งพ่อ ทิ้งแม่ ทิ้งเรือนชาน          มาต่อสู้ หมู่มาร สิ่งไม่ดี

ยอมอดกิน ขนม ที่เคยชอบ               มาสู่กรอบ พุทธองค์ พระชินสีห์

รักษาธรรม และวินัย ไว้อย่างดี          ศีลที่มี รักษาได้  ไม่ยากเลย

กิจวัตร ของฉัน ต้องตื่นเช้า                แล้วก็เข้า สวดมนต์ อย่างเปิดเผย

ภาวนา ฝึกจิตไป ให้คุ้นเคย                 หยุดนิ่งเฉย ทำใจ ให้ชุ่มเย็น

หลังจากนั้น เตรียมตัว บิณฑบาต         ไม่ให้ขาด โปรดสัตว์ ให้ได้เห็น

เนื้อนาบุญ คือพระเณร ว่าจำเป็น          ท่านเฉกเช่น แหล่งบุญใหญ่ ให้ผองชน

แต่วันนี้ เศร้าใจ ใครจะรู้                     ทั้งหดหู่ ผิดหวัง ทั้งสับสน

เดิมตั้งใจ หากได้ของ จากผู้คน             ก็จะขน ไปภาคใต้ ได้เยียวยา

เพราะตระหนัก ในคุณ ของพระสงฆ์     ที่ดำรง พุทธศาสตร์ ช่วยรักษา

อีกทหาร และคุณครู ผู้นำพา                หวังให้ศิษย์ ก้าวหน้า เป็นคนดี

มองดูบาตร ในมือ น้ำตาหยด               นี่ฉันหมด โอกาส แล้วหรือนี่

บุญของฉัน ล่วงไป ใครบอกที              แล้วจะมี อีกไหม ในชีวิต

โอ้อนาถ นี่หรือ คือเมืองพุทธ               หรือฉันหลุด มาสู่ถิ่น คนสิ้นคิด

มองเห็นบาตร เป็นอาวุธ ใจมืดมิด         หรือดวงจิต ถูกคลุมไว้ ให้มืดมน

ฉันจะรอ วันที่ ฟ้ากระจ่าง                    มีแสงธรรม นำทาง ไปทุกหน

ความฝันฉัน คงสำเร็จ ดังกมล              สิ้นคนพาล มีแต่คน ผู้เห็นธรรม